Isanusi en sy kornuite het by Chaka gesit en praat oor die onlangse verloop van sy lewe. Isanusi sê toe: “Vandag het sake baie verander, Chaka; jy is Koning Chaka, jy is nie meer Chaka, daardie swerwer van destyds wat ek onder die boom opgetel het nie. Nou die dag het jy my geroep toe jy in die nood was, vandag is daardie mense vir wie jy bang was in die nood, nou vrees hulle jou!” Chaka: “Ek was nie net in die nood nie; sake het wanhopig gelyk en dinge was in ’n warboel toe ek jou geroep het. Maar waar wás jy toe ek jou geroep en jy nog dieselfde aand gekom het, want jou huis is baie, baie ver, soos jy gesê het?”

“Toe jy my geroep het, was ek al op pad, want ek het reeds gehoor dat jy hierdie maand in die moeilikheid sou kom, eintlik moet ek sê, daardie dag.”

“Van wie het jy dit gehoor, want Ndlebe en Malunga, wat weet waar jy woon, was hier by my?” – “Ek is Isanusi, onthou.” Chaka krap toe slegs sy kop en praat oor iets anders en sê, Zwide was ’n lafaard dat hy Dingiswayo doodgemaak het, want hy wat Chaka is, het ’n versoek gestuur dat hy nie doodgemaak moet word nie, hy sou ’n losprys vir hom betaal. Isanusi vra toe: “Waar sou jy soveel beeste in die hande kry, aangesien jy niks van jou eie het nie?” – “Ek sou Dingiswayo s’n geneem en hom met sy eie beeste losgekoop het. As hulle te min was, sou die mense spesiale belasting moes betaal om hulle koning los te kry.”

“Wat het Zwide jou toe geantwoord?” – “Hy het my tot nou toe nie geantwoord nie; en toe ek by die koningshuis aankom, was dit al bekend dat die koning doodgemaak is, maar ek het later gehoor dat hy op daardie stadium nog gelewe het.” Toe praat Ndlebe en Malunga tegelyk en sê: “Ons het jou gesante voorgekeer, en dit is ons wat die gerug versprei het dat Dingiswayo reeds doodgemaak was, terwyl hy in werklikheid nog gelewe het.”