In the following passage from bis Epitaphium Damonis (lines 181–197) Milton refers to two cups which he is supposed to have received from Manso, and which he describes as follows: … tum quae mihi pocula Mansus, Mansus, Chalcidicae non ultima gloria ripae Bina dedit, mirum artis opus, mirandus et ipse, Et circum gemino caelaverat argumento: In medio Rubri Maris unda, et odoriferum ver. Littora longa Arabum, et sudantes balsama silvae; Has inter Phoenix, divina avis, unica terris, Caeruleum fulgens diversicoloribus alis, Auroram vitreis surgentem respicit undis. Parte alia polus omnipatens, et magnus Olympus: Quis putet? hic quoque Amor pictaeque in nube pharetrae, Arma corusca faces, et spicula tincta pyropo; Nec tenues animas pectusque ignobile vulgi Hinc ferit; at circum flammantia lumina torquens Semper in erectum spargit sua tela per orbes Impiger, et pronos nunquam collimat ad ictus: Hinc mentes ardere sacrae, formaeque deorum.