Charisii artem grammaticam edidi e libro manu scripto qui Neapoli inter codices bibliothecae Borbonicae est IV A 8. is codex in membranis formae oblongae, quam vulgo in folio minore dicimus, vel ineunte octavo saeculo vel exeunte septimo Bobii scriptus est scripturae genere eo quod olim Longobardicum dicere solebant, nunc fere Merovingicum cursivum vel Anglosaxonicum technici appellant. Bobii autem olim fuisse librum cum ea quae in schedae tricesimae octavae margine summo manu recentiore adscripta sunt docent, ‘liber sancti Columbani’, tum ex indice intellegitur codicum Bobiensium a Muratorio antiq. Ital. III p. 817 sqq. edito saeculo decimo, ut illi videbatur, scripto, in quo p. 821 Neapolitanus codex indicatus est ita, ‘liber Sosipatri I. in quo continetur Liber Differentiarum Plinii’. eodem pertinere possunt haec quamvis minus accurate indicata in ‘inventario librorum monasterii S. Columbani de Bobio, quod renovatum fuit in 1461’, quod Amedeus Peyron post Ciceronis orationum pro Scauro etc. fragmenta edidit, p. 45 cod. 165 ‘de subtilitatibus grammaticalium et metrorum compositione. Quedam de poetis. Cronica quedam brevis de imperatoribus romanorum. Gesta summorum pontificum incompleta. in littera longobarda obscura et difficili ad legendum’. aliquot annis autem postquam haec scripta sunt codex e Bobiensi bibliotheca ablatus et Iani Parrhasii Cosentini factus est. quod quo tempore quove casu factum sit quamquam non reperio a quoquam memoriae traditum esse, tamen, quoniam de libris Bobiensibus quos olim Parrhasius possidebat sacpius mihi dicendum esse video, quae ea de re explorata sunt hoc loco exponam.