1 Walker, D. P., Spiritual and Demonic Magic: From Ficino to Campanella (London, 1958), pp. 40–44 Google Scholar; Yates, Frances A., Giordano Bruno and the Hermetic Tradition (New York, 1969), pp. 66–68, 83.Google Scholar

2 Branca, D. Delcorno, “Un discepolo del Poliziano: Michelc Acciari,” Lettere Italiane, 28 (1976), 470–471.Google Scholar The importance of Branca's discovery for Ficinians was first underscored by Garin, Eugenio, “Postille sull'ermetismo del Rinascinicnto,” Rinascimento, Series 2, 16 (1976), 245–246.Google Scholar

3 “Il De Triplici Vita di Marsilio Ficino: una strana vicenda ermencutica,” Rivista di filosofia neo-scolastica, 69. 4 (1977), 697-717.

4 The Latin of the editio princeps reads: primum quidem si corpora magis deinceps temperata magis vivunt, caelum maxime temperatum quam maxime vivere. Immo vero vicissim ex eo quod caelum exactissime temperatum absolutissimam in se vitam possidet, coniectari ut quatenus reliqua ad temperiem vitamque illius accedunt eatcnus vitam sortiri praestantiorem. Alterum vero vitam esse formam in se perfectam, perficientemque corpus, motionisque principium exhibentem; principium inquam intimum motionis quoque turn intrinsecus actae, turn per omnem partem extrinsccus expeditae. Si igitur id ipsum vita est, mente captum existimato qui eiusmodi formam non cognoverit inesse caelo, corpore praestantissimo, circumeunte semper motione perfecta, cuncta vivificante, magisque ilia gradatim quae vel ad ipsius similitudinem naturaliter propinquius accesserunt, vel quotidie huius influxibus aptius se exponunt. (sigs. ki^v-kii)

I have expanded abbreviations and diacritics, repunctuated, and adopted the v/u and ae/e distinctions.