On sait qu'aux premières pages de son livre, Savigny pose que l'on pourrait tout aussi bien—sinon mieux!—résoudre les conflits de lois en répondant à la question de savoir quel droit doit être appliqué aux rapports de droit (internationaux) qu'en partant des règles de droit. Les statutistes partent en majeure partie (bien que non entièrement) de la domination des règles de droit; pour Savigny c'est le rapport de droit qui vient en premier lieu. (Bien que parfois il ne dédaignât pas de faire appel au caractère d'une règle comme statut personnel ou réel).

One of the attractions of history and its enigmatic lessons consists in the fact, that, from age to age, nothing changes much, yet everything is different. On August 18, 1962, the Venezuelan Government requested the inclusion on the Agenda of the Seventeenth Session of the United Nations General Assembly of the item, “Question of boundaries between Venezuela and the territory of British Guyana”. Historians and international lawyers had presumed that this particular international dispute had long been settled and become a memory faded, though still fragrant, in international law case and textbooks.

Het Verdrag over het recht, toepasselijk op alimentatieverplichtingen jegens kinderen van 24 okt. 1956 is een van de relatief bijzonder geslaagde haagse traktaten. Niet alleen is het tot op heden al in zeven westeuropese landen van kracht, maar bovendien wordt het daar veel-vuldig toegepast. Deze laatste omstandigheid is wel vooral toe te schrij-ven aan de kombinatie van ijver in het prokreatieve en laksheid in de nazorg bij de betrokken vaders; maar dat de Haagse Conferentie voor de eenmaking van het internationaal privaatrecht rekening heeft gehouden met dit maatschappelijke basisgegeven is haar als een Verdienste aan te rekenen.