Vestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrhus

exsultat telis et luce coruscus aena.

qualis ubi in lucem coluber mala gramina pastus,

frigida sub terra tumidum quern bruma tegebat,

nunc positis nouus exuuiis nitidusque iuuenta

lubrica conuoluit sublato pectore terga

arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.

una ingens Periphas et equorum agitator Achillis,

armiger Automedon, una omnis Scyria pubes

succedunt tecto et flammas ad culmina iactant.

ipse inter primos correpta dura bipenni

limina perrumpit postisque a cardine uellit

aeratos, iamque excisa trabe firma cauauit

robora et ingentem lato dedit ore fenestram.

apparet domus intus et atria longa patescunt,

apparent Priami et ueterum penetralia regum,

armatosque uident stantis in limine primo.

at domus interior gemitu miseroque tumultu

miscetur, penitusque cauae plangoribus aedes

femineis ululant; ferit aurea sidera clamor.

tum pauidae tectis matres ingentibus errant

amplexaeque tenent postis atque oscula figunt.

instat ui patria Pyrrhus, nee claustra nee ipsi

custodes sufferre ualent; labat ariete crebro

ianua et emoti procumbunt cardine postes.

fit uia ui; rumpunt aditus primosque trucidant

immissi Danai et late loca milite complent.

non sic, aggeribus ruptis cum spumeus amnis

exiit oppositasque euicit gurgite moles,

fertur in arua furens cumulo camposque per omnis

cum stabulis armenta trahit. uidi ipse furentem

caede Neoptolemum geminosque in limine Atridas,

uidi Hecubam centumque nurus Priamumque per aras

sanguine foedantem quos ipse sacrauerat ignis.

quinquaginta illi thalami, spes tanta neporum,

barbarico postes auro spoliisque superbi

procubuere; tenent Danai qua deficit ignis.