M. Claudii Sacerdotis artium grammaticarum libri duo e codice Bobiensi, nunc Vindobonensi 16, primum editi sunt ab Eichenfeldo et Endlichero in analectis grammaticis Vindobonae a. 1837. codicem accurate descripsit Endlicherus cod. philolog. latin. bibl. Palat. Vindobon. p. 215 sqq.: cf. gramm. latin. v. IV p. VII. de ea autem parte codicis, in qua Sacerdotis libri scripti sunt, editores Vindobonenses haec indicaverunt in praefatione p. I, ‘implet tractatus noster octo et viginti folia membranacea (112–139) seculo septimo vel ineunte octavo, charactere longobardico, forma, quam in folio minori aiunt, scripta. – sane dolendum Sacerdotis opusculum non integrum, sed quaternionibus tribus mulctatum ad aevum nostrum pervenisse. desunt nimirum quaterniones priores duo, itemque quaternio quintus. quinti iacturam, quae in librum secundum incidit, equidem moderatius ferre possemus, quoniam contenta libri secundi Sacerdotis cum Probi catholicis mire consentiunt; prioribus duobus vero amissis, simul Sacerdotis nostri de nomine fere, omnis et de pronomine intercidit doctrina’: et in adnotatione ad primum librum p. 1, ‘incipit quaternio signatus pro tertio (III) ab ipso librario. desunt igitur hic priores I et II, si minus toti, saltem ex parte destinati Nostro, nunc ἀϰεϕάλῳ’. itaque primum ex numeris, qui in quaternionibus scripti sunt, apparet Sacerdotis libros olim ab iis grammaticorum libris, qui nunc ante eos in codice positi sunt, separatos, postea demum cum illis coniunctos esse. deinde cum tres membranarum facisculi perierint, in quinto quidem quaternione. qui in secundo libro deest, hand dubie ea quae in catholicis Probi p. 10, 19–25, 12 leguntur scripta erant.