Inter libros latinorum grammaticorum, qui a. 1493 a Georgio Merula Bobii inventi et proximis deinde annis e Bobiensibus codicibus descripti et editi sunt, de qua re dictum est praef. gramm. latin, v. I p. VIII, duo fuerunt de arte metrica libri, qui Atilii Fortunatiani nomine inscripti sunt, unus Caesii Bassi. e quibus Fortunatianus in principe editione Terentiani Mauri a. 1497 Mediolani facta commemoratur. nam in publicis litteris Ludovici Mariae Sfortiae, ducis Mediolanensis, a. 1496 datis et illi editioni praemissis inter sex grammaticos, quos ‘auctore doctissimo quondam viro, domino Georgio Merula Alexandrino, Georgius Galbiatus eius amanuensis invenerit atque ex squalore et situ eruerit, atque eos in presenti in communem studiosorum utilitatem tradere impressurae statuerit ex litteris Longobardis in usitatos caracteres sua manu et vigiliis transcriptos’, ponitur ‘Fortunatianus de carminibus Horatii’. Caesius Bassus a Raphaele Volaterrano in commentariorum urbanorum libro quarto f. 56 ed. Rom. a. 1506 inter libros a. 1493 Bobii repertos, quorum bona pars annis proximis a Thoma Phaedro sit advecta in urbem, nominatur, ‘Terentianus Maurus de litteris syllabis et metris omnis generis: Cesius: Bassus: Velius longus de orthographia’.

Primum autem illi libri editi sunt a Iano Parrhasio Mediolani a. 1504: cf. praef. gramm. lat. v. IV p. IX. in hac editione ea quae hue pertinent ita exhibita sunt, Atilii Fortunatiani ars.